Neuropathie-achtige klachten.

[Charles60]

Hallo Corrij,

Eerst maar even voorstellen. Mijn naam is Carel Denneman van het bouwjaar 1947. Al geruime tijd volg ik de diverse forums om reden van mijn klachtenpatroon. Hier mijn verhaal en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen om van die nare klachten af te komen. Om een zo compleet mogelijk beeld te schetsen beginnen we in het jaar 1995.

De ellende begon voor mij nadat ik in dat jaar af ben gaan vallen. Dit proces duurde 2 jaar en verliep eigelijk voorspoedig. Ik woog toen ik begon 95 kg en dat ik in 1997 noodgedwongen moest stoppen 84 kg.

Mijn verhaal.

Tijdens een lange wandeling in de herfst van 1997 voelde ik mij ineens niet goed worden. Een slap en naar gevoel trok vanuit mijn benen langzaam omhoog en na nog een stuk doorgelopen te hebben begonnen mijn oren te suizen, werd ik kortademig en werd het zwart voor mijn ogen. Daar stond ik dan, eenzaam in de midle of nowhere in de stromende regen en harde wind. Uiteindelijk ben ik toch met horten en stoten thuis weten te komen. Daar aangekomen doodsmoe op de bank gekropen en in slaap gevallen. Ik dacht dat het met hyperventilatie te maken had omdat ik daar jaren daarvoor ook last van had. Dit waren echter wel andere klachten, maar nadat ik wat gerust had ging het weer. Tot een paar dagen daarna. Ik zat toendertijd in een verbouwing. Ik had net de auto volgeladen en de kar teruggebracht toen ik weer dat gevoel kreeg. Nu waren de klachter erger. Weer dat oorsuizen en die slapte, nu vergezeld van duizelingen en het rood worden voor de ogen met het gevoel weg te zakken. Na even in de auto gerust te hebben trok het weer weg en ben ik naar huis gereden. Drie weken later, het was op een avond, loop ik naar buiten om mijn zoonnje van straat te halen. Ik loop met hem mee naar boven en als uit het niets werd ik weer heel raar met voorgenoemd klachtenpatroon. Ik wist mijn bed nog te bereiken en ben daar bewusteloos in elkaar gezakt. Na ongeveer een kwartier kwam ik weer bij en voelde mij als herboren. Inmiddels was het medische circuit gealarmeerd en werd ik na controle afgevoerd naar het ziekenhuis.

Eenmaal in de medische molen was er van alles mis. Na veel onderzoeken bleek ik een verkalkte oartaklep te hebben waar de cardioloog niets aan kon doen. Ik werd voorgedragen voor een open hartoperatie voor een nieuwe kunstklep. Daar zit je dan, totaal overstuur, niet wetend wat je hiermee aanmoet. Ik ben toen ook psychisch in elkaar geklapt en heb geruime tijd in het ziekenhuis moeten verblijven om een beslissing te kunnen maken van wel of niet opereren. Uiteindelijk heb ik natuurlijk voor het laatste gekozen.

Nadat ik in 1997 geopereerd was is het eigelijk steeds aanmodderen geweest. Ik kwam in snel tempo weer aan en belandde terug op de 95 kg. In tegenstelling tot wat de hartspecialist en de cardioloog beweerden dat alles nu goed was. Ik was helemaal niet gelukkig met de situatie, ergo, ik voelde mij voor de oparatie beter dan erna. Na de operatie kreeg ik last van frequent lichte en zware ritmestoornissen. Zo'n ritmestoornis maakt achteraf erg moe, alsof je de marathon gelopen hebt.

We schrijven inmiddels 30 september 2006. Al geruime tijd had ik last van zware ritmestoornissen. Dat wist mijn cardioloog ook, maar zei hij, daar is niet veel aan te doen, ze zijn goedaardig dus daar zal je mee moeten leren leven. Punt!!

Het is dus de avond van 30 september 2006. Vlak na het avondeten kreeg ik een zware ritmestoornis waarbij ik mij niet goed voel. Ik loop naar beneden en zeg tegen mijn vrouw, dit is niet goed, bel de dokter maar. Omdat ik een bekend hartpatiënt ben stond deze in notime op de stoep. Na controle werd direct om een ambulance verzocht. Dat was het laatste wat ik hoorde, toen viel het doek. Ik kreeg een acute hartaanval en was van de wereld. Gelukkig had ik een deskundig iemand naast mij die direct begon met de reaninmatie. Dank zij deze arts leeft ik nog.

In het ziekenhuis aangekomen direct naar de intesive care. Om een lang verhaal kort te maken, na veel onderzoek zoals katheterisaties in zowel het streekziekenhuis als het VU Amsterdam bleken mijn aderen op drie plaatsen dicht geslibt te zitten waarvan er twee op een heel gevaarlijke plaats.

Uiteindelijk werd ik op 2 oktober 2006 met sucses gedottert en werd er de dag daarna een icd/pacemaker geplaats voor het hartfalen. 24 uur later was ik weer thuis met een hoop medicatie en een weerstand en uithoudingsvermogen van 0,0.

We gaan verder, na nog een aantal keren ziekenhuisopname wegens ritemestoornissen en de instelling en het aanpassen van de medicatie kreeg ik in mei vorig jaar ineens last van een 'raar gevoel' onder mijn mijn linkervoet. Het was net of er een bult zat, maar die zat er niet. Even later kreeg ik ook last van de rechtervoet, een gevoel van alsof je net een verdoving bij de tandarts had gehad die net was begonnen met uitwerken. Ook doet het vaak pijn en voelen de aangedane plekken doof aan. De meeste pijn krijg ik als ik net in bed lig. Toch lukt het inslapen goed en slaap ik ook goed door. Als ik wakker wordt dan voelen de gewrichten en spieren van de tenen stijf en pijnlijk aan. Ook heb ik vaak last van jeuk en branderigheid op de benen, niet de voeten, vanaf de knie naar beneden. Een aantal jaren geleden, voor mijn hartaanval, heb ik door een homeopathe een irroscopie laten doen wegens enorme branderigheid in beide benen en voeten waar mijn reguliere arts geen raad mee wist en mij voor gek verklaarde. Ik heb toen een bindweefseltherapie gevolgd waarna mijn klachten minder werden maar niet verdwenen. Verder kwam naar voren dat de bloedsuiker nogal schommelde en ik op moest passen.

Ik ben met de huidige klachten naar de huisarts gegaan. Het bleek geen doorbloedingsprobleem te zijn maar volgens haar de gevoelszenuwen in de voeten en de tenen die verkeerde informatie afgaven. Dit kon te maken hebben met de diverse medicijnen die ik dagelijks moet slikken. Om te kijken of de klachten minder werden of verdwenen werden mijn medicijnen aangepast, tot nogtoe overigens zonder resultaat. Het is in dit geval zoeken naar een speld in de bekende hooiberg. Om die vervelende klachten toch wat te onderdrukken kreeg ik hiervoor het medicijn AMIRTRIPTYLINE HCL 25 mg 2dd. voorgeschreven. Dit helpt niet en ben daar dus weer mee gestopt.

Vervolgens, 7 mei, opnieuw de huisarts geraadpleegd en het balletje van de moleculaire geneeskunde opgeworpen. Gevraagd hoe zij daar tegenover stond. Alhoewel ze zelf denkt dat ik daar geen baat bij zal hebben respecteerd ze mijn keuze om dit wel te doen. Ik heb daartoe gevraagd al de waarden van de laatste bloedcontrole van 21 februari j.l. in een briefje te vermelden en klaar te zetten.

Zodra ik deze waarden heb geef ik ze hier even door. Een hernieuwde controle vond ze nog niet nodig. Waarom niet?? Om het beeld zo compleet mogelijk te maken volgt ter afsluiting een lijsje van mijn dagelijks medicijngebruik.

Sotalol HCI 80 mg. 1.5 dd. (1x ochtend en 1/2 avond) voor het hart.
Carbasalaat Calcium Cardio 100 mg. 1dd. (ochtend) Middel voor het hart.
Furosemide 2 dd. (ochtend) Plasmiddel.
Pantazol 40 mg. 1dd. (ochtend) Middel voor de maag ivm met de vele medicatie.
Perindopril tert-butylamine 4 mg. 1dd. (ochtend) Middel voor de bloeddruk
Enegy 10/40 1dd. (avond) Middel voor de chloresterol) (jawel met 40% van de in opspraak geraakte statinen)

Daarnaast slik ik dagelijks nog het middel acenocoumerol als bloedverdunner afhankelijk van het schema van de trombosedienst.

Laaste schema was 3-3-3-3-3-4-3-3-3-3-3-4.

Zo, uiteindelijk is het een heel verhaal geworden, maar dat moest wel voor een zo compleet mogelijk beeld. Ik hoop dat u er wat mee kunt en mij kunt helpen van de klachten af te komen. O ja voor ik het vergeet, mijn gewicht is inmiddels weer met 9 kg. gestegen in de laatste 2 jaar. De stand is nu 104 kg. En wat ik ook doe zoals minder eten, gezonder eten, het wil gewoon niet meer. Ook daar zit een probleem dat ik graag in samenspraak wil oplossen.

Graag uw advies.

Met vriendelijke groet.

Carel Denneman.

[Corrij (therapeut)]

Hallo Carel,

Op de eerste plaats mijn welgemeende excuses, ik heb jouw bericht niet gezien.

Welkom hier op het forum.
Dat is een duidelijk verhaal Carel en je hebt het nodige achter de kiezen.

Het zou inderdaad fijn zijn als ik wat uitslagen van bloedonderzoeken heb, en dan met name,

cholesterol
triglyceriden
HBA1c
CRP
fibrinogeen
homocysteïne

Wat je beschrijft lijkt op een neuropatische pijn en daar kunnen we op dit forum wel wat mee, de rest van je klachten zouden op het hartfalen forum aan bod kunnen komen.

Heb je ook last van spierpijnen?

Je hebt het over gezonder en minder eten, nu ken ik je eet gewoonten niet maar ook met dat overgewicht kunnen we je helpen, ik geef je bij deze al een beetje huiswerk op

http://overgewicht.pilliewillie.nl/obes ... cht.3c.php

lees bovenstaand artikel maar eens rustig door.

vriendelijke groet,
Corrij

[Charles60]

Hallo Corrij,

Blij je reactie te zien. Zag wel dat er gelezen werd, maar vond het al vreemd dat er maar geen reactie kwam. Vandaar mijn 2e oproepje. Ok, zoals beloofd de laatste bloeduitslagen van 21 febr. Ik weet niet of het alle waarden zijn die je wilt zien, maar wat er op de lijst staat geef ik door. Daar gaan we;

apolipoprotiëne 0.70
LDL-cholesterol 1.6
cholesterol/HDL-cholesterol ratio 3.4
triglyceriden 2.0 mmol/l
HDL-cholesterol 1.1 mmol/l
cholesterol totaal 3.6 mmol/l
glycohemoglobine (HbA1c) 5.7%
glucose nuchter 5.7 mmol/l
kreatine 122 micromol/l
natrium 138

Verder was de bloeddruk van de laatste controle in april j.l. bij de cardioloog 110/85. Ook de echo van het hart was goed. Ik heb de voetklachten ook bij hem aangekaart en gezegd dat ik er nu precies een jaar mee loop. Hij dacht dat de klachten veroorzaakt werden door de statinen in de Enegy. Ik moest van hem Ezetrol gaan slikken, maar daar schoot mijn choloresterol zo van omhoog dat ik in samenspraak met de HA weer terug ben op de Enegy 10/40. In het begin van de behandeling met Enegy had ik ontzettend veel pijn ten hoogte van de heupen, beide zijden, en de bilspieren. De klachten kwamen al snel opzetten tijdens het wandelen met de hond. Die pijnen zijn haast weg, maar toen kwamen de voetklachten. Ik moet afvallen dus meer gaan bewegen, maar elke stap doet pijn. Ook kan ik geen sokken meer dragen, want dan beginnen mijn voeten ontzettend te branden. Dit even het verhaal bij de cardioloog.

Dan staat er als laatste op dezelfde brief onder het kopje Comorbiditeiten;

28-02-2007 DIABETES MELLITUS

Hieruit blijkt dus zonneklaar dat haar diagnose aangaande de beenklachten Diabetes, dus suikerziekte is.

Dan een nog wat specifiikere omschrijving van de beenklachten. Eigelijk loop ik al vanaf ongeveer mijn 18e jaar met branderige gevoelens in mijn linkerbeen. Op mijn 16e ben ik geopereerd aan mijn linkerknie omdat mijn knieschijf na een ongelukkige val steeds bij verdraaing luxeerde. De knieschijf vloog er steeds uit en bleef dan klem zitten tussen de buitenste kniebanden. De operatie was voor mij zeer ingrijpend en traumatisch nadien door enorm veel pijn die nauwelijks weg te nemen was. Ik heb ruim 5 weken in het ziekenhuis gelegen en thuis nog een half jaar op bed voor ik eindelijk kon gaan revalideren. Tijdens de operatie zijn er bepaalde zenuwen geraakt in het onderbeen die nu 'dood'aanvoelen. Dat gevoel komt ook nooit meer terug. Een paar jaar jaren begon het linkerbeen te branden, niet altijd want soms was ik er wel een half jaar vanaf. Ik ben vaak met deze klacht naar de huisarts gegaan, maar die kon er niets van maken. Later begon dat branderige gevoel ook in mijn linkerschouder en in de nek. Ook dat was met tussenposen.

Een paar jaar terug kwamen de klachten ineens in volle hevigheid terug. Weer naar de HA. Die maakte ervan dat ik overspannen was temeer ik haast elke dag bij haar op de stoep stond. Ik kreeg antidepresiva maar die natuurlijk niet hielpen. Uiteindelijk zelf, zonder verwijzing, op een vrijdagavond naar de eerst hulp gegaan. Ook daar wist men er niet goed raad mee en werd ik verwezen naar een oncoloog voor controle van de prostaat. Was gelukkig niets mee aan de hand maar de klachten werden er niet minder door.

Uiteindelijk ben ik bij een homeopaat terecht gekomen. Die constateerde, middels een iroscopie bindweefstelproblemen en een klappende bloedsuikerspiegel. Ik had toen ook, en nu ook nog een specifieke bij suikerziekte behorende klacht die ik wel via een pb wil toelichten. Maar ook met die klacht deed de HA weinig. Een zalfje en dan ging het wel weer over. Verder heb ik al een paar keer een hypo gehad. De eerste voordat ik wist dat ik het aan mijn hart had, dus voor 1997. Ik werd toen heel zwak, alsof ik ter plaatse in elkaar zou zakken. Verder veel zweten en verminderd gehoor en vooral sufheid. Na een bruine boterham met kaas trok het weer bij. Ook dit heb ik bij de HA aangekaart. Zij maakte er niet meer van dan, dat is geen doktershypo zoals wij dat noemen. Je zult wel te weinig gegeten hebben. Dat was niet het geval zei ik, waarop geen antwoord meer kwam.

Wat de voeding betreft probeer ik zo gezond mogelijk te eten. Dus alles waar harde vetten in zit zoveel mogelijk te vermijden. Als bakmiddel gebruik ik de Alpro met 0% cholesterol. Op brood de margarine van Alpro. Daarnaast bak ik in olijfolie. Verder heb ik mijn visconsumptie na de hartaanval behoorlijk opgevoerd. Ik eet veel vette vis, meestal forel, die bij de Lidle, zure haring, ook weleens zoute haring en gefilleerde makreel bij de visboer vandaan. Daarnaast eet ik veel fruit, elke ochtend 2 kiwi's. Daarnaast tomaat of tomatensap, en wat er op dat moment voorhanden is aan fruit. Ik kom aan 4 tot soms 5 stuks fruit per dag. Men zegt dat tomaten goed voor het hart en de bloedvaten is. Verder haast elke dag groenten, en een stuk meer dan aanbevolen wordt in de schijf van 5. Daarnaast eet ik de ene dag 2 sneetjes volkoren brood, de andere dag 2 stuks roggebrood met een plakje kaas zonder margarine. De dag daarop start ik de dag met een glas magere yogert met stukjes fijngesneden fruit of een glas karnemelk. In de koffie en thee gebruik ik veelal een zoetje. Daarnaast drink ik koolzuurhoudend bronwater, Lidle, met een zeer laag natriumgehalte <0,5/l. Het gewone kraanwater vind ik vies om te drinken.

Bovenstaand patroon is eigelijk vanaf 1997 door je jaren heen geleidelijk mijn voedingspatroon geworden.

Mijn probleem is de avond. Ik zit nu in de WAO voor 80/100, maar toen ik nog werkte draaide ik heel veel nachtdiensten. Ik vond dat heerlijk en had er totaal geen problemen mee om 's nachts langs de weg te zitten. Je at dan 's avonds of 's nachts op de centrale en ging dan weer verder.

Overdag kan ik mij redelijk inhouden wat eten betreft, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik de enigste in het gezin ben die 'anders eet'. Wat de overige gezinsleden eten ziet, ruikt en proeft uitstekend alhoewel ik donders goed weet dat dit de verkeerde weg is. En ja dat is dan een van mijn zwakheden om dan ook gezellig aan te schuiven. Het is fout, ik weet het.

Als laatste, ik durf het haast niet te zeggen. Na een aantal maanden van het roken te zijn afgeweest ben ik door een paniekaanval veroorzaakt door zware ritmestoornissen toch weer gaan roken. Elke avond neem ik mij voor de volgende dag te stoppen en elke keer mislukt het. Hopelijk lukt het mij daar nu toch heel snel vanaf te komen want er is niets gevaarlijker dan een sigaret, vooral met deze klachten. Ik heb het middel champix geprobeerd, ontzettend duur, niets geholpen. Het is en blijft een zware strijd.

Ok, weer zo'n lang epistel, maar ik ben blij dat er in elk geval nog wat aan mijn klachten te doen is mits............??

Ik hoop snel op een antwoord. Met vriendelijke groet.

Carel.

[Corrij (therapeut)]

Hallo Carel,

Je HBA1c en ook de nuchtere bloedsuikerwaarden vallen binnen de referentiewaarden.Je neemt geen medicatie voor diabetes dus ik denk niet dat diabetes meespeelt.
Heb je weleens gehoord van de term hypoglycemie?

Hypoglykemie is eigenlijk het tegenovergestelde van Diabetes mellitus (suikerziekte). Bij suikerziekte produceert de alvleesklier niet voldoende insuline. Bij Hypoglykemie wordt juist te veel insuline aangemaakt, waardoor de Bloedsuikerspiegel sterk schommelt of te laag wordt. Hypoglykemie is een frequent voorkomend probleem, hetgeen niet altijd onderkend wordt. Evenals bij Diabetes, is bij Hypoglykemie het lichaam niet goed in staat om Koolhydraten op een adequate manier te verwerken. Hypoglykemie is dus een toestand die wordt veroorzaakt door een te laag bloedsuiker gehalte i.c. bloedsuikerspiegel in het bloed, m.a.w. de suikerstofwisseling werkt niet goed. Hypoglykemie wordt door sommigen beschouwd als het voorstadium van Diabetes mellitus.

Een aantal opmerkingen vooraf:

Diabetes kan een acute en levensbedreigende ziekte zijn; Hypoglykemie is dit niet.
Door artsen wordt Hypoglykemie niet altijd direct herkend, vanwege de veelheid en verscheidenheid van de symptomen.
Volgens sommigen (vaak reguliere artsen) bestaat Hypoglykemie als aandoening überhaupt niet. Ze stellen dat het geen aandoening is, maar dat elk mens gewoon hypoglykemische momenten heeft oftewel: bloedsuikerspiegelschommelingen door de dag heen, die gewoon weer verdwijnen als men iets eet.
Hieronder wordt ingegaan op de symptomen vanuit de visie van degenen die Hypoglykemie wel als een aandoening onderkennen.


Glucose en Bloedsuiker
Bloedsuikerspiegel. Alles wat we eten wordt door ons lichaam omgezet in Glucose oftewel Bloedsuiker. De hoeveelheid bloedsuiker in ons bloed: de Bloedsuikerspiegel, daalt door lichamelijke of geestelijke inspanning en stijgt door eten.
Twee hormonen houden de bloedsuikerspiegel in balans:

Insuline zorgt er na het eten voor dat een teveel aan suiker wordt opgeslagen in lever en spieren
Glucagon helpt na inspanning om de opgeslagen suikers weer terug in het bloed te brengen
Bij Hypoglykemie is dit mechanisme c.q. de balans verstoord.


Glucosegehalte Bloedsuikerspiegel
Glucosespiegel. Spieren en organen (ook de hersenen) verbruiken Glucose, een vorm van suiker (Grieks voor zoet is Gluku). Koolhydraten uit de voeding worden door het lichaam omgezet in glucose. Vervolgens stijgt de Glucosespiegel in het bloed.
Glycogeen. Met behulp van het hormoon insuline wordt de glucose die niet direct nodig is, omgezet tot Glycogeen en opgeslagen in spieren, lever en lichaamscellen. Dit proces heeft tot gevolg dat de bloedsuikerspiegel daalt. Dit totdat het lichaam weer behoefte aan Energie heeft. Dan wordt de als glycogeen opgeslagen glucose weer vrijgemaakt en stijgt het Glucosegehalte in het bloed, om spieren en organen van brandstof te kunnen voorzien.

Schommelingen in de bloedsuikerspiegel (welke niet direct gerelateerd zijn aan Diabetes) komen steeds vaker voor. Deze schommelingen worden -door deskundigen op dit gebied- gezien als een direct gevolg van de welvaart en slechte voeding. Ze stellen dat het een resultaat is van een Koolhydraat- en Suikerrijk dieet. In Amerika, waar dit zich nog in sterkere mate manifesteert, wordt gesproken van een 'Koolhydraatverslaving'.


Koolhydraten en Suikers
Insuline. De alvleesklier (pancreas) geeft het hormoon insuline af. Hoe meer koolhydraten en suikers er gegeten worden, hoe meer insuline er geproduceerd en afgegeven wordt. Wanneer er regelmatig grotere hoeveelheden insuline van het lichaam gevraagd worden, gaat de alvleesklier vanzelf op een grotere productie over en produceert dan te veel insuline, waardoor de glucose in het bloed te sterk afneemt.
Hypo. Een verhoogde productie van insuline is te merken aan een zogeheten Hypo, hetgeen een verlaging van de suikerspiegel in het bloed is. De alvleesklier wordt gedwongen tot 'overproductie' door langdurig gebruik van teveel suikers en koolhydraten, waardoor het hele ritme verstoord raakt. Dit verstoorde ritme noemt men dus Hypoglykemie.


Hypoglycemie Oorzaken
Hypoglykemie lijkt zijn oorsprong o.a. te hebben in stress, te weinig voedsel (voedingsstoffen) verbruiken of een verkeerd voedingspatroon met onvolwaardige voeding (geraffineerde suikers en onverzadigde vetten). De grootste factor lijkt een fors toegenomen suikerconsumptie te zijn. Uit onderzoek komt naar voren dat we in Nederland gemiddeld 100 kilo suiker (!) per persoon consumeren. Niet alleen in de vorm van witte suiker, maar ook in de vorm van honing, snoep, chocola, frisdranken etc.
In veel kant en klaar producten en zoete versnaperingen worden geraffineerde koolhydraten gebruikt. Dit zijn fabrieksmatig geconcentreerde suikers. Ons lichaam kan deze geconcentreerde suikers maar moeizaam verwerken. Door de consumptie van geconcentreerde suikers wordt de alvleesklier 'opgezweept' tot een snelle, veel hogere productie van insuline dan bij het gebruik van natuurlijke koolhydraten. Dit gaat zo snel, dat er te weinig glucose in het bloed achterblijft.
De bloedsuikerspiegel zakt dan, waardoor we meteen weer trek in iets zoet krijgen (vicieuze cirkel).Wanneer deze situatie zich herhaald of vaak voordoet, kan de alvleesklier uiteindelijk op tilt slaan. De overproductie van insuline leidt in eerste instantie tot een te laag bloedsuikergehalte. Op iets langere termijn tot een ontregeling van het bloedsuikergehalte (met periodes van een te lage spiegel). En vervolgens zou het kunnen leiden tot chronische vermoeidheid en een onbestemd 'niet lekker voelen' of tot Hypoglykemie symptomen. Bij een zwakke erfelijke aanleg bestaat de kans dat de alvleesklier uitgeput raakt en geen insuline meer kan aanmaken, hetgeen in sommige gevallen tot suikerziekte zou kunnen leiden.

Zou je onderstaand testje willen doen?

http://www.lilith.demon.nl/div/hypoglykemietest.html

Produkten eten zonder cholesterol heeft geen zin Carel, als je lichaam te weinig cholesterol binnen krijgt is dat voor de lever een teken om meer cholesterol aan te gaan maken, het werkt dus tegengesteld.Bovendien vind ik jouw cholesterol te laag.

http://www.fonteine.com/cholesterol.html

http://www.fonteine.com/hart_bloedvaten.html

Ik denk dat we over moeten gaan naar het behandelforum want op dit forum mag ik geen supplementen advies geven(regels overheid)

Je kunt je antwoord b.v. op het behandelforum neuropathie zetten, wel even een nieuw onderwerp aanmaken,

groetjes,
Corrij

[Charles60]

Dag Corrij,

Bedankt voor je heldere uiteenzetting. Ik heb de Hypoglycemietest gedaan en kom toch wel aan een hoge score (73) waardoor de vermoedens van hypoglycemie sterker worden. Dus te lage bloedsuiker.

Toch nog een vraagje want er bestaat ook zoiets als hyperglycemie wat een te hoge clucosewaarde in het bloed geeft. En dat speelt nu toch want voor zover ik uit je tread opmaak heb ik juist een teveel aan clucose door o.a. een teveel aan koolhydraten.

If ai'm wrong correct me.

Je omschrijft mijn probleem als hypoglycemie, een te lage bloedsuiker of te lage clucosewaarden klopt dat dan wel bij een teveel aan koolhydraten?

Verder mag ik naar het behandelforum Neuropathie. Hoe kom ik daar?

Sinds eergisteren ligt mijn internetverbinding plat door een grote storing bij KPN. Zeer lastig allemaal. Gelukkig mocht ik je even via de vriendelijke buurman een reactie geven. Het kan dus zijn dat een reactie van mijn kant even kan duren, zolang de storing nog niet opgelost is.

Groetjes,

Carel.

[Corrij (therapeut)]

Hoi Carel,

Je hebt gelijk, de term hypoglycemie is wat onhandig, het suggereert dat je alleen last hebt van te lage bloedsuikerwaarden, maar het gaat om het schommelen van laag naar hoog en omgekeerd.En die snelle verhoging van je bloedsuiker keer op keer zouden verantwoordelijk kunnen zijn voor je neuropathie klachten.

Het woord "hypoglycemie" wordt ook wel gebruikt voor het verschijnsel dat de bloedsuikerspiegel te snel wisselt tussen hoog en laag, waarbij vooral de periodes dat het te laag is de klachten veroorzaken. Medisch gezien is hypoglycemie (een te lage bloedsuikerspiegel) dus een onjuiste benaming voor een verschijnsel van wisselende bloedsuikerniveaus, maar vooral in kringen van alternatieve geneeswijzen is dit woord ingeburgerd geraakt.

Bij hypoglycemie is er zo vaak een snelle verhoging geweest van de bloedsuikerspiegel (door voeding en/ of stress), dat de systemen die de bloedsuikerspiegel moeten reguleren overprikkeld zijn geraakt en niet meer optimaal functioneren. Vooral de alvleesklier (pancreas) en de bijnieren maken de hormonen aan die reageren op stress en die de bloedsuikerspiegel reguleren. Uitputting van deze organen geeft een verlaagde tolerantie voor suikerrijke producten en voor stress; er wordt te heftig op gereageerd. Als er niets verandert aan de stress en/ of de voeding, dan raken de alvleesklier en bijnieren steeds meer uitgeput.


Misschien is het handig Carel als je weer verbinding hebt om mij even te bellen dan loods ik je naar het behandelforum

0164-687504

groetjes,
Corrij

[Corrij (therapeut)]

Hoi Carel,

Ik heb je nog niet gezien op het neuropathie forum

groetjes,
Corrij

[Charles60]

Dag Corrij,

Vreemd. Sta er toch wel degelijk. Kijk maar onder het kopje; 'Daar ben ik dan'

Groetjes,

Carel.