SORRYSORRYSORRY Willy! ben ondertussen al een beetje gekalmeerd hoor. Maar ik ben het zo ontzettend beu dat anderen voor mij uitmaken of ik al dan niet ziek ben of me niet serieus nemen (ik weiger trouwens diabetes, astma en mijn hele verzameling allergieën als ziektes te zien, en helemaal niet als handicap. Volgens een kennis betekend dat dat ik het nog altijd niet echt geaccepteerd heb ...)
Wat je er nu uitkraamt is voor mij chinees hoor ... vandaar dat ik dus antwoorden (hulp) zoek, en verhalen waarin ik me herken die me veel duidelijk kunnen maken.
Bij mijn laatste controle was mijn suiker 4.9, en zou tussen 4.5 en 6.5 moeten liggen. Ik heb meer last van te laag dan te hoog lijkt het wel, maar ik heb geen prikker, dus kan niet meten. "Krijg" er geen van de dokter zolang ik geen medicijnen nodig heb en enkel maar moet dieëten. (gelukkig heb ik een lieve mama met een metertje op overschot. Moet die alleen nog zien te halen, is 250km noordelijker ... )
Volgens ons mama eet ik dan weer te
weinig kh, komt het daar van, maar als je het zelf moet uitvogelen ... ni simpel zenne, als je dan ook nog ziet dat ik een lijst produkten heb die ik niet mag eten wegens allergieën (veel fruit bijvoorbeeld)! Mijn arme ventje lijdt er ook onder, want mijn humeur schommelt met het suikerpeil mee lijkt het wel. Als we iets later eten dan gepland wordt ik knorrig, als ik teveel suiker heb binnengekregen voel ik me onbestemd mottig en word ik ook weer knorrig ...
Rond mijn 15e (ben bijna 35 nu) had ik al veel last van te lage suikergehalte (hypo? kan die niet uiteen houden) , en had ik het "voorrecht" om in dat geval zelfs in de klas een boterhammetje te mogen eten (het was kiezen of delen voor het schoolhoofd: ofwel at ik iets, ofwel joeg ik ze de stuipen op het lijf door flauw te vallen. hihi) Maar toen vond de huisarts dat niet alarmerend ("het zal wel meevallen, stress ofzo, meten is zéker nog niet nodig, slaap maar eens goed")
En een jaar of 10 geleden moest ik een glucosetest doen om medische goedkeuring voor een pilotenbrevet te krijgen. Drinken, in potje plassen, bloed prikken, en dat 5 keer. Daarvoor moest ik terugkomen wegens niet goed, maar wat er juist niet goed was hebben ze me niet willen zeggen, moest ik aan de huisarts vragen. En die kreeg natuurlijk het dossier niet vrij van het bestuur (der luchtvaart) dus wisten we nog niks ... (by the way, ben afgekeurd, 2e keer was ook "niet goed").
Je zou zeggen, genoeg voor een huisarts om toch eens alles goed te testen ... ja salu! Die 4.9 vond ze prima in orde (gemiddelde van 3 maanden), dus ik hoef het eerstkomende jaar niet terug te komen ...
Maar hoe kan een gemiddelde nu uitwijzen of je al dan niet schommelt?
Wat die astma betreft ... daar trek ik redelijk mijn plan mee hoor. Als ik veel last heb weet ik meestal de oorzaak wel (mist of m'n voeten geveegd aan de medicatie of iets van de verboden-lijst gegeten). Sinds ik weer intensief sport (fietsen) heb ik er ook wel iets minder last van. Vandaar dat ik soms mijn voeten veeg aan de medicatie, dan voel ik me goed en vergeet ik het gewoon
(ja, je mag me onder m'n kont schoppen)
Mijn probleem nú is dat ik niks snap van al die info dat je overal krijgt, al die afkortingen, verschillende waardes en zo meer. Ik ben geen dokter en versta er dus nougabollen van ...
nogmaals, sorry! ik zal wel last gehad hebben van een humeurdaling
Als je me die termen kunt uitleggen snap ik er misschien toch al iets meer van.