BEHANDELING OVERGEWICHT EN DIABETES

Ik volg het Forum voor mijn vader (68 jaar) die diabetes heeft.
Dit is zijn verhaal:

Het begon met klachten aan zijn been "etalagebenen". De huisarts heeft toen ook ouderdomssuiker geconstateerd. Door de medicijnen die hij slikte smaakte de alcohol niet meer en is hij gestopt met drinken, met roken -3 pakjes per dag- is hij gewoon doorgegaan. Vanwege de onhoudbare pijn is hij in december 2003 opgenomen en kreeg hij een nieuwe beenader. Omdat dat niet voldoende doorbloeding gaf zijn ook zijn beenaders gedotterd.

Hij bleef veel pijn houden aan zijn benen en slikte dagelijks flinke hoeveelheden morfine. Hij zou moeten oefenen maar kon dat door de pijn niet opbrengen. Maanden heeft hij dag en nacht in de stoel gezeten omdat de pijn dan te verdragen was. Zijn been werd steeds dikker en hij kreeg er ook een wondje aan. Dat wondje is in een paar maanden vergroot van de grootte van een kwartje naar de grootte van een briefje van 10! De wond zag er heel akelig uit, je kon gewoon zijn pees zien zitten en zijn onderbeen was vuurrood. Twee keer per dag werd hij verbonden - het verband was binnen een paar uur kletsnat van het vocht dat door zijn been naar buitenkwam.

In mei heeft de dermatoloog besloten dat hij terug moest naar de vaatchirurg. Deze gaf aan dat er direct geamputeerd moest worden - als de ontsteking omhoog zou schieten zouden zij hem helemaal niet meer kunnen redden. Zijn been is nu geamputeerd halverwege de knie. (dus niet teentje voor teentje wat ik op jouw website lees maar in binnen een jaar meteen het hele onderbeen er af). Ik heb een paar dagen voor de operatie nog Alfaliponzuur gegeven en Multivitamines en Chroom, dat had wel opmerkelijk positieve resultaten want voor het eerst in maanden was de wond droog. Helaas zijn de pillen binnen een week in de kast gegaan omdat hij er flink van aan de dunne ging - en dat is niet prettig als je het ziekenhuis in gaat.

Als ik die Alfaliponzuur etc. eerder had gevonden was de wond misschien niet eens zo groot geworden? Helaas moest de amputatie doorgaan. Maar de arts was toch blij met het droge been omdat dat veel makkelijker opereert een sneller geneest.

Voor de amputatie was de spanning bij de hele familie te snijden. Iedereen was op zoek naar een manier om de operatie tegen te houden. Nu het been er af is kunnen we niet anders dan er het beste van maken; en dat doet mijn vader ook.
Gelukkig voelt hij zich veel beter. Hij heeft geen morfine meer nodig en heeft ook bijna geen last van fantoompijn

(het schijnt dat je hersens geen fantoompijn registreren als je een spiegel naast je goede been zet. Door de spiegel lijkt het dan net of je geamputeerde been er nog aanzit. Zo kan je zonder pillen je hersens voor de gek houden).

In maart krijgt hij een prothese. Ik hoor geen klachten meer over zijn rechterbeen. Dat wordt nog dagelijks door mijn moeder ingezwachteld om wondjes te voorkomen. Ik hoop dat we dat been dus kunnen behouden. Gelukkig kan mijn vader goed relativeren en lijkt het dat hij de amputatie goed verwerkt heeft. Gisteren zat hij nog in zijn rolstoel langs de carnavalsoptocht als Opa Flodder - compleet met conducteurspet en spiegelei. Daar kreeg hij gigantisch leuke reacties op.

Ik hou jouw website en forum in de gaten om nieuwe ontwikkelingen te volgen. Als je vragen hebt over mijn vader mail ik de vragen wel aan hem door.

Hoi Lucyjo,

Eh, tja daar kan je alleen maar stil van worden, de nachtmerrie van iedere diabeet hoor!

Maar het gaat weer goed met je vader en dat is toch een goed ding nietwaar?

Ik neem aan dat je vader medicatie of insuline gebruikt?
Heeft er nooit een arts beter naar zijn bloedsuikerwaardes gekeken, toen die ontstekingen zich aankondigden?
Wat is het HbA1c van je vader?
Volgt hij een speciaal dieet? Of gewoon het standaard dieet voor diabeten?

Waarschijnlijk is je vader niet aan de diarree gegaan van die liponzuur en zo, maar door de antibiotica-kuren, die de darmflora om zeep helpen.
Liponzuur en chroom moet je ook geleidelijk opbouwen, want ze maken wel degelijk verschil in de bloedsuikerwaardes, daar moet je dus rekening mee houden.

Een goede multi is trouwens niet verkeerd hoor, we krijgen toch al genoeg voor onze kiezen als diabeet, dus wat extra weerstand kan alleen maar goed zijn.

Ik hoop dat je vader straks met de prothese goed overweg kan, dan zal hij zich vast ook beter voelen en meer beweging krijgen, wat voor het andere been natuurlijk helemaal belangrijk is.

Heb je al eens aan je vader gevraagd of hij overwogen heeft zijn voeding wat meer aan te passen of zo om, eventueel met behulp van voedingssupplementgen, de bloedsuikers te stabiliseren?

Wat een vragen allemaal, ik hoop dat je vader reageert hoor, leer hem maar lekker typen, dan kan hij ook zelf zijn contacten zoeken.

Groetjes van Paulina

Hi Paulina,

Bedankt voor je reactie. Mijn vader heeft hij zijn reactie maar even per telefoon doorgegeven - maar ik heb goede hoop dat hij binnenkort zelf op het forum komt.

Hij gebruikte aan medicijnen eerst Metformine en Tolbutamine. Een maand of 5 voor de operatie is hij overgezet op 3x daags Glycazide. Iedere 3 maanden controleerde de huisarts zijn suiker en die zat altijd keurig tussen de 6,7 en 7,8. Na de amputatie was zijn suiker behoorlijk van slag en hij krijgt sindsdien bij de 3 Glycazide nog 2x2 Metformine.

Aan multivitamine en andere supplementen doet hij helemaal niet meer. Hij probeert gewoon zo gezond mogelijk te eten. Een speciaal diabetesdieet heeft hjij ook niet.

Schrikken?

Hallo Luckyjo,

Eh, ja en nee dus!

Volgens artsen zit je goed als je HbA1c tussen de 7 en 8 zit, maar helaas is dat dus echt geen garantie voor het wegbljven van diabetescomplicaties.
Ik heb ook jarenlang braaf gedaan wat de arts zei en zat altijd 'schitterend' tussen de 7 en 8 met mijn gemiddelde waardes, die werden alleen bereikt door grote schommelingen, dat is dus niet de manier.

Ik heb dus ook allerlei diabetische complicaties gekregen, en heb gelukkig door het meedoen met het neuropathie-protocol weer leven in mijn voeten en tenen.

Ik heb wel de kop in de wind gegooid en heb mezelf strak gezet qua waardes, voor zover dat gaat natuurlijk, maar ik heb gelukkig al zo'n kleine twee jaar niet-diabetische waardes, ik heb ook nog eens artrose en crohn dus ik ben een ontstekingsbommetje, dus goed op peil houden is hier het devies.

Maar wie weet horen we Pa binnenkort zelf wel op het forum. Het is niet niks hoor wat er is gebeurd en ik vindt het knap dat hij toch zijn weg schijnt te kunnen vinden.

Zo goed mogelijk eten vandaag de dag is helaas al lang niet meer voldoende gebleken hoor, wat extra weerstand kan hij toch zeker wel gebruiken.

Maar je hebt gelijk eerst weer terug, voor zover mogelijk de oude worden, doe hem vooral de groeten en wens hem maar sterkte toe!

Groetjes van Paulina

89Luckyjo je kan beter registreren want binnenkort kan je geen berichten meer plaatsten in dit forum.

89Luckyjo als ik mijn berichten terug lees kom ik soms wat bot over!!

Dat is niet de bedoeling. Soms heb ik het gewoon te druk. 10.000 waar ik mee email, 2500 zieke mensen op een forum

Dus ik start opnieuw. Bloedvatstoornissen bij diabetes is een bekende complicatie. Een van de oorzaken is een te hoge of niet stabiele BLS, ik weet niet hoe dat bij hem is.

Ik help al twee jaar een vrouw met diabetes, Anita, zij zit ook op dit forum. Haar voet zou al twee jaar moeten worden geamputeerd maar we konden dat met een supplementen programma voorkomen. Haar voet zit er nog steeds aan, maar het is nog steeds een gevecht.

Rookt jouw vader?

Ik denk dat jullie nu begrijpen waarom ik wil dat mensen registreren

We zijn bijna een maand verder en ik kan haar GEEN email sturen dat er reacties staan

Sorry- beetje late reactie. Ik ben nu ingelogd als Luckjo (typefoutje bij het opnieuw inloggen) krig nu ook de antwoorden op mijn berichtjes binnen. Ik heb pas een nieuw bericht geplaatst over de goede resultaten met de power plate. Mijn vader rookt inderdaad nog steeds minimaal 2 pakjes per dag

Voedingssuplementen slikt hij nog steeds niet. Hij is nog steeds vervent aanhanger van gewoon gezond eten. Hij merkte wel dat zijn suikerwaardes met de powerplate omlaag gingen. Als het erg snel omlaag gaat loopt zijn suikerwaarde de dag daarna weer op. Hij zegt dat dat een reactie is van het lichaam op een te sterke daling. Komt dat vaker voor?

Hallo Luckjo,

Fijn dat we inderdaad nog van je horen!

Tja, dat je vader geen voedingsupplementen wil gebruiken, is wel jammer natuurlijk.
Het fabeltje dat je voldoende binnenkrijgt als je maar gezond eet, is helaas echt een fabel.
Er is al jaren geleden door TNO aangetoond dat de producten die we 'vers' kopen en gezond zijn, zo'n 20 - 50% minder vitamines en mineralen bevatten als dat we nodig hebben.
Als je op internet gaat kijken vindt je daar best wel meer over, ook de Stichting Ortholmoleculaire Educatie (SOE) heeft jaren geleden al aan de bel getrokken.

Als je dan net als je vader dan ook nog eens ziek bent, dan weet je gewoon dat je niet 'gezond' genoeg kan eten om aan dat te komen wat je lichaam nodig heeft.

Als je ineens lage waardes krijgt na sport of andere inspanning (valt de power plate wel onder) dan kan dat inderdaad heel wisselend werken.
Bij de meeste diabeten werkt de verlaging vaak de volgende dag ook nog door, mede doordat de doorstroming is bevorderd komen er soms insuline'depôts' los of de resistentie wordt wat minder.

Blijft dat een eenmalige actie, dan zit je snel weer op je oude ritme.
Maar ga je bijvoorbeeld 3 x per week die activiteit doen dan wordt de doorstroming toch wel beter en als je het lang genoeg blijft doen dat zal de doorstroming en blijvend verbeteren. Omdat je ook energie verbuikt, zullen de waarden vaak ook lager blijven.

Maar inderdaad zijn er ook diabeten die na inspanning in blsjes stijgen.
Maar als je stug weet vol te houden dan kom je door die barriëre heen.
Je vader heeft waarschijnlijk nog nooit dit soort oefeningen gehad. De Powerplate is dan wel niet zo geavanceerd als het grote zusje, maar onderschat de werking niet.
Ik gebruik hem zelf ook en ik moet echt opbouwen met 1 à 2 x per week, beginnen met 60 seconden en dan langzaam uitbouwen.
Ik heb ook naast artrose ook fibro en als die laatste opspeelt, dan is het niet handig om de powerplate te gebruiken, dan loop ik nog een paar dagen krom van de pijn. Bij langzaam opbouwen heb ik de minste kans op die reactie, de doorstroming van je hele lijf wordt echt geactiveerd.
Mensen die verder niet ziek zijn en redelijk fit, hebben daar meestal geen last van.

Je vader zou dus twee dingen kunnen doen.
30-45 minuten voor de powerplate wat koolhydraten kunnen gebruiken, dat vangt de ergste daling goed op. Maar dat is wel weer extra khd en dat is niet de eerste keuze dus.

Ik weet niet of je je vader gelijk in het diepe hebt gegooid of dat je heel langzaam bent gaan opbouwen?
Laat je vader niet gelijk 6 minuten of meer de powerplate gebruiken, maar echt maar 1 x daags 1 minuut op de tweede frequentie.
Als dat geen probleem is dan kan je naar het 3e lichtje etc.

Als de doorbloeding blijvend gestimuleerd wordt dan heb je meeste kans op effect en op het stabieler blijven met de blsjes.

Je kan ook bijvoorbeeld 1 uur na het eten (er is dan voldoende aanwezig) kunnen oefenen.

Als je vader zelf zijn bloed kan tjekken, dan kan hij zelf zien wat hij moet doen. Als hij insuline gebruikt, kan hij overleggen met de DVK de IE aan te passen.

Dat roken is een heel apart verhaal. Ik zal wel weer tegen tig schenen schoppen, maar van je rookverslaving afkomen is bijzonder moeilijk voor een diabeet. Je kan pas echt van je verslaving afkomen als je van je suikerverslaving afkomt.
Op newtreatments staat dat goed omschreven:

Stoppen met roken ? Eerst uw suikerverslaving oplossen
Waarom bent u zo verslaafd aan roken ? Dat komt doordat nicotine een bloedsuikerverhogend effect heeft. Als uw bloedsuiker niveau stijgt, worden er lichaamseigen opiums aangemaakt. Het zijn deze opiums die ervoor zorgen dat roken zo verslavend is. Drugsverslaafden kunnen u daar meer over vertellen. U voelt zich een stuk beter na uw sigaret omdat u een laag bloedsuikerniveau had. U zult dus eerst ervoor moeten zorgen dat u geen lage bloedsuikerniveaus meer heeft. Dat kan door uw dagelijkse inname van koolhydraten sterk te verminderen. De koolhydraten verhogen namelijk eerst de bloedsuikerwaarden om vervolgens na een paar uur een dip in de bloedsuikers te veroorzaken. Op dat moment doet u alles voor een sigaret. Eet in plaats van brood een paar sneetjes Wasa Knackebrod volkoren rogge met dikke plakken (Franse) kaas en laat 's avonds uw aardappelen, rijst, bami, macaroni, spaghetti of mais staan en eet meer groenten en vlees. Na een paar dagen merkt u dat de rookverslaving vanzelf afneemt. Door nu rustig af te bouwen, kunt u van de sigaretverslaving afkomen.
Je kan daar zelf ook meer lezen over wat koolhydraten doen bij mensen:http://www.newtreatments.org/watisermis

Groetjes van Paulina

Als hij niet stopt met roken is het fweilen met de kraan open en is het gebruik van supplementen weg gegooid geld.

Harde mening maar mijn vrouw Cora werkt in Nieuwegein in het angio team op de rontgen zij wordt dagelijks geconfronteerd met de ellende van roken en diabetes.

Hoi Willy,

Ja, helemaal gelijk in hoor, maar dat wil nog niet zeggen dat je het roken zo gemakkelijk kan afleren. Het is en blijft een serieuze verslaving! Voor diabeten is er ook weinig alternatief te vinden.

Roken is hier ook nog steeds een hekel punt, de stress van het stoppen is groter en niet gemakkelijk op te vangen.

Stabiele suikers vergemakkelijken toch het stoppen en dat is dan ook waar ik zelf ook naar toe werk!

Groetjes van Paulina

Hoi Luckjo.

Mijn vader heeft vanaf een jaar of 40 niet meer gerookt,dat was 6 jaar voor hij DB kreeg,alcohol houdende drankjes kan ik mij niet herinneren dat hij die ooit gedronken heeft.

Maar toch kan ik wat de rest wat jou verhaal betreft,die van mij over mijn vader op het jouwe leggen.

Mijnvader kreeg op zijn 70e de 1e beenamputatie en met 77 begon de chirurg met zijn grote teen van zijn overgebleven voet te amputeren.

De operatie op zich was prima gelukt,alleen overleed mijn vader 2 weken later op de intensive care aan zijn zoveelste hartinfarct.

En nu heb ik sind 6.5 jaar de sceptor overgenomen wat DB en neuropathie aangaat.

Daarbij blijf ik altijd optimistisch,klagen kan ik altijd nog,maar schiet je niets mee op als je zelf niet probeert om je situatie te veranderen.

Hoi Thei,

Ja dat zal zeker pijn hebben gedaan

Ik ben mezelf echt ook goed bewust dat ik zou moeten stoppen met roken, en ondanks al mijn doorzettingsvermogen en knokken is me dat gewoon nog niet gelukt

Hooguit toen ik als een dweil in het ziekenhuis lag........... maar thuis is zo'n heel ander verhaal.

Ik ben wel wat geminderd, maar dat mag natuurlijk geen naam hebben, dat besef ik ook wel.

Groetjes van Paulina

Hoi Willy;
Doe het dan maar op deze manier.Ik kom moeilijk op alle forums en weet nu ook waardoor.Mijn hele discusse over de voet kan ik niet meer volgen of verder vertellen.
Ik rook en drink niet en heb het ook NOOIT gedaan.Toch blijf ik sukkelen met de wond(en) aan beide voeten. Het is gewoon afwachetn hoe het afloppt en verder zal gaan.
Groetjes Anita.