Gedragstherapie helpt bij diabetes, Medisch Contact

[Jaike Douwes]

Gedragstherapie helpt bij diabetes

Een kortdurende op cognitieve gedragstherapie gebaseerde training kan patiënten met diabetes mellitus type 1 helpen bij het omgaan met de aandoening. Dit blijkt uit het proefschrift Cognitive behavioural group training for people with type 1 diabetes in poor glycaemic control van Nicole van der Ven. Zij promoveert 15 december aan de VU te Amsterdam.
Hoewel een aangepaste leefwijze de risico’s voor diabetespatiënten aanzienlijk kan verminderen, slaagt circa 30 procent van de patiënten er niet in om een bevredigende diabetesregulatie te bereiken. Voor deze groep ontwikkelde Van der Ven een kortdurende groepstraining, gebaseerd op psychologische principes. Naast een goede medische behandeling en diabeteseducatie spelen immers ook psychologische en gedragsfactoren een rol bij de gedragsverandering benodigd voor een effectieve diabetes-regulatie.
De training ‘Diabetes de baas’ bestaat uit zes wekelijkse bijeenkomsten van een kleine groep patiënten onder begeleiding van een psycholoog en een diabetesverpleegkundige. Van der Ven testte de methode bij 88 patiënten met een langdurig slechte glykemische instelling. Met de door haar ontwikkelde en gevalideerde ‘Confidence In Diabetes Self-care scale’ (CIDS) werd vervolgens gekeken of door de behandeling het zelfzorggedrag van de patiënt verbeterde.
Drie maanden na afloop van ‘Diabetes de baas’ rapporteerden de deelnemers minder diabetesspecifieke emotionele problemen, minder depressieve symptomen en waren ze er meer van overtuigd dat zij tot adequaat zelfzorggedrag konden komen. Bij een deel van de deelnemers werd ook daadwerkelijk een positief effect gevonden op het zelfzorggedrag, maar dit leidde niet tot een verbeterde controle over de bloedglucosespiegel. In een controlegroep met patiënten die een programma volgden met de naam ‘Bewust van je bloedglucose’ werden vergelijkbare resultaten gevonden.
Ook op de lange termijn lijkt de behandeling effectief. Tot zes maanden na de training werd een graduele maar niet statistisch significante verbetering van de bloedglucosespiegel gevonden. Verder leek de behandeling het meest effectief bij patiënten die voorafgaand aan de interventie veel depressieve symptomen of psychologische klachten rapporteerden. Deze bevinding is belangrijk vanwege de hoge prevalentie van depressie bij patiënten met diabetes type 1 en de associaties met hyperglykemie en een verhoogd risico op complicaties, schrijft de promovendus. << TvV


Publicatie datum: 15-12-2004