Diabetes verhaal van Wil (LimBra)
Geplaatst: vr mei 21, 2004 12:53 pm
Dit is voor het eerst dat ik schrijif over mijn diabetes.
Ik ben Wil en bijna 44 jaar oud. Sinds mijn 15e jaar diabeet. De ontdekking van mijn diabetes was puur toeval aangezien ik geen zin had om naar school te gaan en verzon dat ik veel moest plassen(dat was ook zo) waardoor ik naar de huisarts mocht. Deze constateerde dat ik diabetes had en mij doorstuurde naar een internist. Sindsdien ben ik begonnen met het spuiten van insuline. Dieet volgen is voor mij een ramp en heb dus ook nooit consequent gedaan. Ik let wel op maar soms ga ik me lekker te buiten. Het leven van een diabeet hoort stabiel en regelmatig te zijn. Vanaf mijn 19e heb ik in de gezondheidszorg gewerkt met gevolg vele onregelmatige diensten, nachtdienst etc. Mijn toenmalige internist weigerde mij verder te behandelen als ik geen regelmatig werk ging zoeken, helaas voor hem beleefde ik te veel plezier destijds in mijn werk. Werken was mijn lust en mijn leven en nog steeds. Sinds mijn huwelijk en de geboorte van mijn oudste dochter heb ik eigenlijk nooit minder dan 60 a 70 uur per week gewerkt met alle plezier. Op mijn 28e heb ik de gezondheidzorg full-time verlaten en ben als part-timer in de gezondheidszorg blijven werken en full-time in de automatisering. Mijn diabetes is die jaren redelijk verlopen gemiddelde bloedsuiker rond de 11. In 1994 ben ik naast mijn fullt-ime baan begonnen met het opstarten van een eigen ICT bedrijf. De laatste 3 jaar draai ik naast mijn stressbaan als ICT projectmanager voor +/- 50 uur per week ook nog zo'n 20 uur voor mijn eigen bedrijf. Al met al ging dat tot 3 jaar zonder problemen. In november 2000 heb ik na het eten van een portie haring in dillesaus een voedselvergifting opgelopen. Met als gevolg dat ik vanaf donderdagavond tot zaterdagochtend thuis met regelmatig huisartenbezoek ben geweest, op aandringen van mijn vrouw ben ik toen met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Mijn reactievermogen was nog optimaal. Ik ben de trap afgelopen en op de brancard gaan liggen en sindsdien weet ik dus niks meer. Op IC aangekomen bleek dus dat ik helemaal ontregeld was en mijn lijf volledig was vergiftigd. Na enkele spannende uurtjes is alles toch goed gekomen, met de opmerking dat ik wel zo'n 24 uur van mijn leven kwijt was. Na een revalidatie van 10 weken ben ik weer begonnen met werken. Helaas ben ik nooit meer de oude geworden. Mijn ernergie was minimaal. Sinds carnaval 2003 heb ik dus last van mijn voeten. 2 bloedblaren waren ontstoken en mijn huisarts had de verheugende mededeling dat ik diabetes voet had. Op aanraden van mijn internist ben ik naar een podotherapeut gegaan die constateerde dat ik dus geen diabetesvoet had maar neuropathie. Ik kreeg zooltjes aangepast en kocht betere schoenen. Het leek even beter te gaan maar uiteindelijk bleef ik nog steeds last houden van mijn benen en voeten. Achteraf gezien loop ik al met die pijn sinds zomer 2002. Echter beschik ik over een hoge pijngrens en verwaarloos ik vaak pijntjes.
Mijn voeten zijn nog steeds niet helemaal genezen, sterker nog naar een dagje dierentuin van de week ben ik de bezitter van een bloedblaar op mijn re-voet die al een half jaar is genezen. Op aandringen van mijn vrouw heb ik mijn huisarts maar eens opgezocht, bleek in de tussentijd al eens verhuisd te zijn zo vaak kwam ik bij hem, dus niet. Ik stelde de vraag omtrent de neuropathie. Ook bij hem kreeg ik dus te horen niks aan te doen moet je maar meeleven. Zowel mijn podotherapeut als mijn internist hadden die zelfde mededeling. Altijd heb ik het verdrongen om meer over mijn kwalen te willen weten, toch vandaag maar gebruik gemaakt van mijn vak en gezocht op internet naar informatie. De eerste site die ik bezoek geeft mijn een goed gevoel en vandaar dus ook mijn stukje. Ik ga nu eens uitzoeken of de behandeling die hier wordt voorgesteld voor neuropathie effect kan hebben bij mij.
Op dit momen gebruik ik 3x daags Novorapid, 20e,10e,20e met de opmerking dat ik de middag injectie vaak niet neem en de portie van 's middag verdeel ik over 24e 's ochtends en 24e 's avonds. Voor het slapen gaan spuit ik dan nog 28e insulatard. Ik spuit op onregelmatige tijden met als gevolg dat ik de avond injectie na mijn eten spuit en soms wel voor het slapen gaan aangezien ik het dus gewoon weg vergeet. Ben ik een ideaal diabeet, nou ik denk het niet, ben ik eigenwijs, zeker wel. Ik wil genieten van mijn leven en mijn leven niet laten leiden door mijn diabetes. Mijn levensdoel is dan ook liever 75 jaar met plezier in het leven dan 80 jaar met beperkingen. Ik hoop hier genoeg info te vinden zodat ik in ieder geval kan genieten van het leven.
Ik ben Wil en bijna 44 jaar oud. Sinds mijn 15e jaar diabeet. De ontdekking van mijn diabetes was puur toeval aangezien ik geen zin had om naar school te gaan en verzon dat ik veel moest plassen(dat was ook zo) waardoor ik naar de huisarts mocht. Deze constateerde dat ik diabetes had en mij doorstuurde naar een internist. Sindsdien ben ik begonnen met het spuiten van insuline. Dieet volgen is voor mij een ramp en heb dus ook nooit consequent gedaan. Ik let wel op maar soms ga ik me lekker te buiten. Het leven van een diabeet hoort stabiel en regelmatig te zijn. Vanaf mijn 19e heb ik in de gezondheidszorg gewerkt met gevolg vele onregelmatige diensten, nachtdienst etc. Mijn toenmalige internist weigerde mij verder te behandelen als ik geen regelmatig werk ging zoeken, helaas voor hem beleefde ik te veel plezier destijds in mijn werk. Werken was mijn lust en mijn leven en nog steeds. Sinds mijn huwelijk en de geboorte van mijn oudste dochter heb ik eigenlijk nooit minder dan 60 a 70 uur per week gewerkt met alle plezier. Op mijn 28e heb ik de gezondheidzorg full-time verlaten en ben als part-timer in de gezondheidszorg blijven werken en full-time in de automatisering. Mijn diabetes is die jaren redelijk verlopen gemiddelde bloedsuiker rond de 11. In 1994 ben ik naast mijn fullt-ime baan begonnen met het opstarten van een eigen ICT bedrijf. De laatste 3 jaar draai ik naast mijn stressbaan als ICT projectmanager voor +/- 50 uur per week ook nog zo'n 20 uur voor mijn eigen bedrijf. Al met al ging dat tot 3 jaar zonder problemen. In november 2000 heb ik na het eten van een portie haring in dillesaus een voedselvergifting opgelopen. Met als gevolg dat ik vanaf donderdagavond tot zaterdagochtend thuis met regelmatig huisartenbezoek ben geweest, op aandringen van mijn vrouw ben ik toen met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Mijn reactievermogen was nog optimaal. Ik ben de trap afgelopen en op de brancard gaan liggen en sindsdien weet ik dus niks meer. Op IC aangekomen bleek dus dat ik helemaal ontregeld was en mijn lijf volledig was vergiftigd. Na enkele spannende uurtjes is alles toch goed gekomen, met de opmerking dat ik wel zo'n 24 uur van mijn leven kwijt was. Na een revalidatie van 10 weken ben ik weer begonnen met werken. Helaas ben ik nooit meer de oude geworden. Mijn ernergie was minimaal. Sinds carnaval 2003 heb ik dus last van mijn voeten. 2 bloedblaren waren ontstoken en mijn huisarts had de verheugende mededeling dat ik diabetes voet had. Op aanraden van mijn internist ben ik naar een podotherapeut gegaan die constateerde dat ik dus geen diabetesvoet had maar neuropathie. Ik kreeg zooltjes aangepast en kocht betere schoenen. Het leek even beter te gaan maar uiteindelijk bleef ik nog steeds last houden van mijn benen en voeten. Achteraf gezien loop ik al met die pijn sinds zomer 2002. Echter beschik ik over een hoge pijngrens en verwaarloos ik vaak pijntjes.
Mijn voeten zijn nog steeds niet helemaal genezen, sterker nog naar een dagje dierentuin van de week ben ik de bezitter van een bloedblaar op mijn re-voet die al een half jaar is genezen. Op aandringen van mijn vrouw heb ik mijn huisarts maar eens opgezocht, bleek in de tussentijd al eens verhuisd te zijn zo vaak kwam ik bij hem, dus niet. Ik stelde de vraag omtrent de neuropathie. Ook bij hem kreeg ik dus te horen niks aan te doen moet je maar meeleven. Zowel mijn podotherapeut als mijn internist hadden die zelfde mededeling. Altijd heb ik het verdrongen om meer over mijn kwalen te willen weten, toch vandaag maar gebruik gemaakt van mijn vak en gezocht op internet naar informatie. De eerste site die ik bezoek geeft mijn een goed gevoel en vandaar dus ook mijn stukje. Ik ga nu eens uitzoeken of de behandeling die hier wordt voorgesteld voor neuropathie effect kan hebben bij mij.
Op dit momen gebruik ik 3x daags Novorapid, 20e,10e,20e met de opmerking dat ik de middag injectie vaak niet neem en de portie van 's middag verdeel ik over 24e 's ochtends en 24e 's avonds. Voor het slapen gaan spuit ik dan nog 28e insulatard. Ik spuit op onregelmatige tijden met als gevolg dat ik de avond injectie na mijn eten spuit en soms wel voor het slapen gaan aangezien ik het dus gewoon weg vergeet. Ben ik een ideaal diabeet, nou ik denk het niet, ben ik eigenwijs, zeker wel. Ik wil genieten van mijn leven en mijn leven niet laten leiden door mijn diabetes. Mijn levensdoel is dan ook liever 75 jaar met plezier in het leven dan 80 jaar met beperkingen. Ik hoop hier genoeg info te vinden zodat ik in ieder geval kan genieten van het leven.