Klachten die horen bij diabetes
Geplaatst: di dec 30, 2003 10:48 am
<font color=red><b>Dit bericht wordt regelmatig bijgewerkt met wetenschappelijke informatie over diabetische complicaties. U kunt mij, via een reactie op dit bericht, laten weten wat u van deze informatie vindt, of er iets ontbreekt, of engels een struikelblok vormt enz. Breng alstublieft ook een stem uit.</B></FONT>
<B>De symptomen</B>
Bij type 2 diabetes kunnen dezelfde klachten als bij type 1 voorkomen. Meestal is het beloop echter zo sluipend en zijn de klachten zo gering, dat de aanwezigheid van diabetes langdurig onopgemerkt kan blijven
Veel plassen
Bij diabetes is het glucosegehalte van het bloed zo hoog, dat de nieren niet meer in staat zijn om alle glucose tegen te houden. Een deel van de glucose in het bloed komt in de urine terecht en omdat glucose water aantrekt, zullen de nieren ook meer vocht doorlaten, zodat de hoeveelheid urine die dagelijks gevormd wordt veel groter is dan normaal.
Ook ’s nachts gaat de vorming van urine door, waardoor men regelmatig met een volle blaas wakker kan worden
Hevige dorst en veel drinken
Doordat een overmatige hoeveelheid vocht als urine het lichaam verlaat, is er vaak – soms zelfs de hele dag – sprake van dorst. Het verloren gegane vocht moet immers worden aangevuld, om te voorkomen dat het lichaam uitdroogt. Het is dus niet zo dat men veel plast omdat men zo veel drinkt, maar juist omgekeerd.
Moeheid
Moeheid en een gebrek aan energie zijn het gevolg van het tekort aan glucose in de weefsels. Wanneer er in de weefsels onvoldoende glucose is om te verbranden, kan men slechts ‘op halve kracht’ (of nog minder) functioneren.
Gewichtstoename
Anders dan bij diabetes type I (waarbij het gewicht meestal afneemt, ondanks een goede eetlust), is bij diabetes type II vaak sprake van gewichtstoename.
Sufheid
Sufheid kan wijzen op een ernstige ontregeling waarbij er zich te veel ketonen (verzuring) in het bloed bevinden. Ook bij een hypo (veel te laag glucosegehalte van het bloed) kan sufheid optreden.
Jeuk
Door het droger worden van de huid (als gevolg van het dagelijkse verlies van veel urine) kunnen kleine scheurtjes in de opperhuid ontstaan. Dit geeft aanleiding tot jeukklachten. Jeuk is dan ook een verschijnsel dat bij ernstiger vormen van diabetes vaak voorkomt. Als iemand last van jeuk heeft zonder dat daarvoor een huidziekte als oorzaak is aan te wijzen, moet men aan diabetes denken.
Slechter gaan zien
Bij (zeer) hoge of sterk wisselende bloedglucosewaarden is het gezichtsvermogen vaak minder. Dit wordt veroorzaakt door de hierbij optredende veranderingen in de vochthoudendheid van de ooglens.
Dubbel zien
Soms ontstaan er bij diabetes klachten over dubbelzien wanneer men een bepaalde kant op kijkt. Dit wordt veroorzaakt door een verlamming van één of meer oogspiertjes doordat een zenuw die de oogspiertjes bestuurt, is beschadigd.
Verminderde weerstand tegen infecties
Door een te hoog bloedglucosegehalte kan de afweer tegen infecties verminderd zijn. Dit houdt waarschijnlijk verband met een verslechterde werking van witte bloedlichaampjes. De meest voorkomende infecties bij diabetes zijn:
- blaasontsteking;
- huidinfecties (vooral steenpuisten);
- schimmelinfecties (vooral aan voeten, vagina of voorhuid van de penis).
De verhoogde mate van vatbaarheid voor infecties verdwijnt vaak zodra het bloedglucosegehalte weer is gedaald.
Symptomen type 2
De ziekteverschijnselen van type 2 diabetes ontstaan erg geleidelijk. Dat kan zelfs zo geleidelijk gebeuren dat het niet eens opvalt. Of de klachten zijn zo gering dat er niet aan diabetes wordt gedacht. De diabetes kan dan al maanden- of zelfs jarenlang - aanwezig zijn, totdat de klachten zo duidelijk zijn geworden, dat men aan de mogelijkheid van diabetes gaat denken.
Niet zelden wordt de diagnose bij de type 2 diabeet pas bij toeval gesteld, bijvoorbeeld bij een keuring of check-up. Soms komt de ziekte aan het licht door klachten die het gevolg zijn van één van de chronische complicaties.
Bloedonderzoek naar aanleiding van steeds weerkerende blaasontstekingen of vaginale infecties, kan ook tot de diagnose van diabetes leiden.
Door het sluipend beloop wordt het bestaan van diabetes een enkele keer pas duidelijk als het glucosegehalte van het bloed zodanig sterk verhoogd is, dat dit geleid heeft tot sufheid en ernstige uitdroging als gevolg van het forse vochtverlies. Een acute infectieziekte als griep kan zo'n ontregeling uitlokken.
Zwangerschapsdiabetes: meestal geen klachten
Bij zwangerschapsdiabetes treden in het algemeen geen klachten op. De diagnose wordt meestal pas gesteld wanneer er routinematig bloedonderzoek wordt verricht of wanneer dit om een speciale reden werd aangevraagd. Dat laatste gebeurt bijvoorbeeld als de vrouw bij een vorige zwangerschap een baby van meer dan acht pond ter wereld bracht.
Bron: http://www.spreekuurthuis.nl/themapag.h ... hfdstk=3#8
<B>De symptomen</B>
Bij type 2 diabetes kunnen dezelfde klachten als bij type 1 voorkomen. Meestal is het beloop echter zo sluipend en zijn de klachten zo gering, dat de aanwezigheid van diabetes langdurig onopgemerkt kan blijven
Veel plassen
Bij diabetes is het glucosegehalte van het bloed zo hoog, dat de nieren niet meer in staat zijn om alle glucose tegen te houden. Een deel van de glucose in het bloed komt in de urine terecht en omdat glucose water aantrekt, zullen de nieren ook meer vocht doorlaten, zodat de hoeveelheid urine die dagelijks gevormd wordt veel groter is dan normaal.
Ook ’s nachts gaat de vorming van urine door, waardoor men regelmatig met een volle blaas wakker kan worden
Hevige dorst en veel drinken
Doordat een overmatige hoeveelheid vocht als urine het lichaam verlaat, is er vaak – soms zelfs de hele dag – sprake van dorst. Het verloren gegane vocht moet immers worden aangevuld, om te voorkomen dat het lichaam uitdroogt. Het is dus niet zo dat men veel plast omdat men zo veel drinkt, maar juist omgekeerd.
Moeheid
Moeheid en een gebrek aan energie zijn het gevolg van het tekort aan glucose in de weefsels. Wanneer er in de weefsels onvoldoende glucose is om te verbranden, kan men slechts ‘op halve kracht’ (of nog minder) functioneren.
Gewichtstoename
Anders dan bij diabetes type I (waarbij het gewicht meestal afneemt, ondanks een goede eetlust), is bij diabetes type II vaak sprake van gewichtstoename.
Sufheid
Sufheid kan wijzen op een ernstige ontregeling waarbij er zich te veel ketonen (verzuring) in het bloed bevinden. Ook bij een hypo (veel te laag glucosegehalte van het bloed) kan sufheid optreden.
Jeuk
Door het droger worden van de huid (als gevolg van het dagelijkse verlies van veel urine) kunnen kleine scheurtjes in de opperhuid ontstaan. Dit geeft aanleiding tot jeukklachten. Jeuk is dan ook een verschijnsel dat bij ernstiger vormen van diabetes vaak voorkomt. Als iemand last van jeuk heeft zonder dat daarvoor een huidziekte als oorzaak is aan te wijzen, moet men aan diabetes denken.
Slechter gaan zien
Bij (zeer) hoge of sterk wisselende bloedglucosewaarden is het gezichtsvermogen vaak minder. Dit wordt veroorzaakt door de hierbij optredende veranderingen in de vochthoudendheid van de ooglens.
Dubbel zien
Soms ontstaan er bij diabetes klachten over dubbelzien wanneer men een bepaalde kant op kijkt. Dit wordt veroorzaakt door een verlamming van één of meer oogspiertjes doordat een zenuw die de oogspiertjes bestuurt, is beschadigd.
Verminderde weerstand tegen infecties
Door een te hoog bloedglucosegehalte kan de afweer tegen infecties verminderd zijn. Dit houdt waarschijnlijk verband met een verslechterde werking van witte bloedlichaampjes. De meest voorkomende infecties bij diabetes zijn:
- blaasontsteking;
- huidinfecties (vooral steenpuisten);
- schimmelinfecties (vooral aan voeten, vagina of voorhuid van de penis).
De verhoogde mate van vatbaarheid voor infecties verdwijnt vaak zodra het bloedglucosegehalte weer is gedaald.
Symptomen type 2
De ziekteverschijnselen van type 2 diabetes ontstaan erg geleidelijk. Dat kan zelfs zo geleidelijk gebeuren dat het niet eens opvalt. Of de klachten zijn zo gering dat er niet aan diabetes wordt gedacht. De diabetes kan dan al maanden- of zelfs jarenlang - aanwezig zijn, totdat de klachten zo duidelijk zijn geworden, dat men aan de mogelijkheid van diabetes gaat denken.
Niet zelden wordt de diagnose bij de type 2 diabeet pas bij toeval gesteld, bijvoorbeeld bij een keuring of check-up. Soms komt de ziekte aan het licht door klachten die het gevolg zijn van één van de chronische complicaties.
Bloedonderzoek naar aanleiding van steeds weerkerende blaasontstekingen of vaginale infecties, kan ook tot de diagnose van diabetes leiden.
Door het sluipend beloop wordt het bestaan van diabetes een enkele keer pas duidelijk als het glucosegehalte van het bloed zodanig sterk verhoogd is, dat dit geleid heeft tot sufheid en ernstige uitdroging als gevolg van het forse vochtverlies. Een acute infectieziekte als griep kan zo'n ontregeling uitlokken.
Zwangerschapsdiabetes: meestal geen klachten
Bij zwangerschapsdiabetes treden in het algemeen geen klachten op. De diagnose wordt meestal pas gesteld wanneer er routinematig bloedonderzoek wordt verricht of wanneer dit om een speciale reden werd aangevraagd. Dat laatste gebeurt bijvoorbeeld als de vrouw bij een vorige zwangerschap een baby van meer dan acht pond ter wereld bracht.
Bron: http://www.spreekuurthuis.nl/themapag.h ... hfdstk=3#8